Trening interpersonalny

Nie ulega wątpliwości, że każda z wymienionych powyżej funkcji trenera wymaga od niego wyjątkowej ostrożności i uważności. Powinien on być cały czas czujny na to, co się dzieje, co się zmienia, i jakie panują relacje między uczestnikami.

Już od od pierwszego etapu, jakim jest przygotowanie treningu, trener odgrywa ważną rolę. To on gromadzi grupę, to on planuje, przygotowuje materiały, to on poznaje uczestników. Ten etap wymaga określenia celów i potrzeb treningu.

Jednak przygotowanie przygotowaniem, a gdy trening już się rozpocznie, trener powinien być czujny i elastyczny. To, co zaplanował bowiem, może ulegać zmianom, w miarę, jak tworzy się i zmienia grupa.

Jak akcentuje Schutz, trener powinien mieć dużą samoświadomość. Tworzy on atmosferę. Powinien stwarzać taką atmosferę, która sprzyja uświadamianiu uczestnikom ich własnych uczuć i przeżyć. Powinien zachęcać ich, aby wyrażali konkretne uczucia, jakich doznają w kontaktach z partnerami.

Jeśli chodzi o uczucia trenera, różne są koncepcje dotyczące ich ujawniania.

Aronson twierdzi, że trener powinien powstrzymywać się od ujawniania swoich uczuć dopóty, dopóki któryś z uczestników będzie miał okazję do ujawnienia swoich. W innym wypadku, trener mógłby wywrzeć na grupę wpływ. A nie ulega wątpliwości, że ma on wpływ na grupę, gdyż jest dla niej autorytetem.

• Rogers z kolei podkreśla, że trener, w pewnych wypadkach, a szczególnie, kiedy jego uczucia są silne, może je ujawnić, w innych zaś sytuacjach może zdecydować się ich nie ujawnić.

Podczas treningu trener powinien przejawiać postawę akceptującą wszystkich uczestników – członków grupy. Chodzi tu również o postawę zaufania, która sprzyja rozwijaniu się samoświadomości u uczestników treningu.

Poprzez wspomnianą wcześniej czujność trenera mam tu również na myśli udzielanie wsparcia tym uczestnikom, którzy w danym momencie wyraźnie tego potrzebują. Taka postawa prowadzi także do sytuacji, kiedy grupa sama zaczyna przejawiać opiekuńczość i wzajemną życzliwość.

Niezwykle istotne jest obserwowanie przez trenera zachowań, gestów i mimiki uczestników. Dotyczy to szczególnie początkowego etapu treningu, gdy uczestnik może jeszcze nie umieć domagać się wsparcia, chce coś powiedzieć, a powstrzymuje się.

Praca trenera wymaga stałej refleksji, niezwykle krytycznej samooceny i samokontroli. Wymaga również udzielania bieżących informacji zwrotnych, jak również umiejętności parafrazowania i klaryfikacji, które informują na ile podany komunikat został dobrze zrozumiany. Pomagają one zrozumieć jednostce mechanizmy jej postępowania, zachowania.